In de echte wereld voelen de meesten van ons zich behoorlijk veilig over de plaats van de mensheid bovenaan de voedselketen. Toch herinneren veel films ons eraan hoe smakelijk we wel kunnen zijn voor andere predatoren. Agressie vanuit het dierenrijk is één van de meest voorkomende motieven in de ecologische horrorfilmgolf van de '70s. Het was niet alleen het tijdperk van de grote witte haai en andere copycats die de stranden van de zeven wereldzeeën onveilig maakten, ook andere soorten ongewervelden, geleedpotigen en mammalia  – van microscopisch klein tot gigantisch groot – vlogen de mens naar de keel als wraak voor het betreden, vervuilen of verwoesten van hun habitat. In Frogs krijgen de protagonisten niet alleen te maken met de kikkers uit de titel maar ook met een onwaarschijnlijk assortiment van andere amfibieën en reptielen. En een wandeling  door het uitgestrekte woud in Prophecy is allesbehalve een picknick met een scala ecologische freaks of nature in de buurt.